Actieve substanties

Polymyxine B, polymyxine E (colistine)

Spectrum

Polymyxine B en polymyxine E (colistine) hebben een breed spectrum: GRAM – (niet Proteus spp. en Serratia, soms Pseudomonas aeruginosa).

Werkingsmechanisme

Polymyxines zijn bactericide.
Polymyxines zijn positief geladen peptide antibiotica afgeleid van verschillende species van Paenibacillus polymyxa.
Polymyxines zijn cationische agentia die binden aan de anionische bacteriële buitenmembraan, leidend naar een zeepeffect dat de membraan integriteit verstoord. Ze vertonen een hoge affiniteit voor het lipide deel van LPS en vervangen typisch Mg2+ en Ca2+ (die normaliter de LPS moleculen stabiliseren) van de cationische bindingssites. Uiteindelijk resulteert dit proces in verhoogde permeabiliteit van de cel enveloppe, lekkage van cel componenten en uiteindelijk de dood van de cel. Naast cytoplasmatische lekkage kan deze binding een neutraliserend effect hebben op de biologische eigenschappen van endotoxinen. Ten gevolge van de verstorende effecten op de membraan integriteit, kunnen GRAM – bacterien meer gevoelig worden aan hydrophobische antibacteriële middelen (bijv. erythromycine) na blootstelling aan polymyxines.

Orale biologische beschikbaarheid

Zeer minimaal

Weefselpenetratie

Zeer slecht, blijft extracellulair

Eliminatieroute

Nier (glomerulair)

Interacties

Synergistisch: andere antibacteriële stoffen met invloed op bacteriële membranen (sulfamiden en trimethoprim)

Opmerkingen

• Neutraliseren endotoxinen
• Nefrotoxisch, neurotoxisch, neuromusculaire blokkade bij parenterale toediening (colistine minder toxisch dan polymyxine B)
• Parenterale toediening geeft mogelijk foetotoxiciteit
• Parenterale toediening kan toxisch zijn, ook voor de foetus.