In geval van hoest en/of dyspnee bij volwassen paarden dient altijd nagegaan te worden of het niet om ‘recurrent airway obstruction’ (RAO) gaat. Deze aandoening komt zeer frequent voor en wordt veroorzaakt door een ontstekingsreactie op allergenen. De dieren vertonen geen koorts, zijn niet algemeen ziek en antibacteriële behandeling is hierbij niet nodig.

Hoest, dyspnee en koorts worden vaak veroorzaakt door een virale infectie (influenza, equine herpesvirus 1 en 4, adenovirus,…), die dan secundaire bacteriële infectie met zich mee kan brengen. Indien de infectie beperkt blijft tot een virale infectie is antibacteriële therapie niet nodig. Bij te erge of langdurige symptomen dient er wel antibacteriële therapie gegeven te worden. Zowel bij het veulen als bij het volwassen paard kan een pneumonie agressief verlopen. ‘Shipping fever’ is een typische vorm van (pleuro)pneumonie die meestal geassocieerd is met transport, stress of veelvuldig contact met andere paarden en heeft vaak een snel agressief verloop. In dit geval dient onmiddellijk met breedspectrum antibacteriële middelen behandeld te worden.

Een bacteriële pneumonie kan ontstaan door infectie met Streptococcus equi subsp. equi (secundair aan droes) of S. equi subsp. zooepidemicus. Bij pleuropneumonie door shipping fever en bij verslikkingspneumonie worden ook vaak andere kiemen geïsoleerd zoals Pasteurella spp., Actinobacillus spp., Klebsiella spp., E coli, Enterobacter en anaëroben zoals Bacteroides, Clostridium en Fusobacterium. Er dient rekening gehouden te worden met het feit dat ook een worminfectie (Parascaris equorum) en longwormen (Dictyocaulus arnfieldi) een rol kunnen spelen bij het ontstaan van een bacteriële pneumonie.

Staalname is noodzakelijk om het/de oorzakelijk(e) agen(s)/tia te identificeren en een gevoeligheidstest te kunnen uitvoeren. Bij purulente neusvloei kan een swab genomen worden van het neussecreet of een neusspoeling, maar beter is om een tracheaal aspiraat of bronchiaal spoelsel te nemen voor cultuur.

1. Preventie:

• Predisponerende factoren, zoals irritatie van de luchtwegen door stof, lang transport, droge lucht, tocht, ammoniak, … moeten vermeden worden.
• Virale infecties moeten gecontroleerd worden (o.a. door vaccinatie).

2. Lokale behandeling:

• -

3. Systemische behandeling:

• Voor behandeling van een infectie met Streptococcus equi subsp. equi wordt verwezen naar ‘droes’.
• Bij aanhoudende hoest en/of dyspnee en koorts dient een antibacteriële therapie ingezet te worden. Bij vermoeden van shipping fever of verslikkingspneumonie dient onmiddellijk behandeld te worden met breedspectrum antibiotica, ook al zijn er nog geen resultaten van diagnostische testen beschikbaar, wegens het risico op pleuropneumonie. Diagnostische staalname en gevoeligheidstest zijn aangewezen om de behandeling bij te sturen.
• In het geval er naast de pneumonie ook een pleuritis ontstaat, dient men thoraxdrainage, spoeling, … uit te voeren.
• Ondersteunende therapie (vocht, ontstekingsremmers, …) is aangewezen. Naast een antibacteriële behandeling dienen voldoende lange rust (minstens 3 weken na herstel) en een stofvrije omgeving gegarandeerd te worden.