Pyometra is een ontsteking van de baarmoeder die vrij vaak voorkomt bij de intacte teef (4-8 weken na de oestrus). Teven die behandeld zijn met oestrogenen (drachtonderbreking) of progesteron (oestrussuppressie) hebben een hoger risico om pyometra te ontwikkelen. In een vroeg stadium geeft deze aandoening vaak aanleiding tot subtiele symptomen, zodat de diagnose meestal pas gesteld wordt in een gevorderd stadium van de ziekte. Als gevolg van een laattijdige diagnose kunnen sepsis, septische shock en multipel orgaanfalen optreden. Teven worden niet geïnfecteerd door een dekking of door de introductie van een nieuwe hond, maar door hun eigen bacteriële microbiota. De bacteriële infectie van de uterus bij pyometra is vaak secundair aan het ontstaan van cysteuze endometrium hyperplasie. Dit is niet zo bij een gewone endometritis, die postpartum plaatsvindt door een primaire bacteriële infectie (met Escherichia coli, streptokokken of stafylokokken) wanneer het progesterongehalte laag is. Het is vrijwel altijd een acuut proces en soms is de ontsteking zo hevig dat het myometrium eveneens ontstoken raakt (metritis). Veelal zijn de processen hemo-purulent van aard, slechts zelden zijn ze chronisch.

Voor pyometra kan een medicamenteuze of chirurgische (ovariohysterectomie) therapie worden ingesteld. De chirurgische behandeling verdient sterk de voorkeur, maar de keuze tussen beide behandelingen kan door verschillende factoren beïnvloed worden. De medicamenteuze therapie bestaat uit een middel dat de uterus doet contraheren om het exsudaat dat zich in het uteruslumen bevindt te verwijderen en uit een antibioticum na cultuur en antibiogram.